Specjal: Biedny Kastiel

Siedziałam malując kolejny rysuneczek Nataniela w zeszycie, kiedy znów usłyszałam rozweselone dziewczyny. Cały dzień paniusie i inne dziewczyneczki plotkowały o jakiejś grupie rockowej i o jej członkach. Ponoć mieli przyjechać i grać w naszej szkole na jakąś tam ważną uroczystość. Ach... musiałam wysiedzieć jeszcze tylko godzinę żeby wrócić do domu gdzie zapewne Ren czekał już z obiadem. Uroczystość będzie jutro po trzeciej lekcji, a potem można już mykać do domu. Jednak sama myśl, że będę musiała tak długo ich wszystkich wysłuchiwać, kim oni niby są? Nie dość, że przystojniacy, to jeszcze sławni, a zwłaszcza w Japonii. Na bank jacyś lalusie.

- Miraka-chan! Słyszałaś? - nagle podbiegła do mnie niedawno zapoznana koleżanka z klasy obok. Miała bardzo długie włosy w odcieniu jasnego brązu, a jej równiutko ścięta grzywka lekko opadała na zielonkawe oczy podchodzące pod turkus. Usta miała starannie udekorowane truskawkową pomadką, a jej wiedza mnie zaskakiwała. Wiedziała wszystko, nie tylko z naukowego punktu widzenia, ale również z plotek. Prowadziła również szkolne radio, które całkiem mi się podobało. Czasem na okienkach w czasie wolnym szłyśmy do kafejki i tam rysowałyśmy, albo rozmawiałyśmy o mandze. Na co dzień wolała jednak ubierać się bardziej... wyzywająco przy czym ja byłam jak zakonnica XD

- O czym? - spytałam widząc jej rumieńce na twarzy. Od razu wiedziałam, że chodzi o tą grupę rockową.

- O tej grupie rockowej! - pisnęła najwidoczniej na samą myśl o nich. Ach no tak, z tego wszystkiego zapomniałam ją wam przedstawić, to jest właśnie Scarlet Witch. Co do nazwiska, to mnie nieźle irytowało, bo przypominało mi o takiej bajeczce, ale cóż... kiedyś też to czasem oglądałam.

- Co z nią nie tak? - spytałam ciężko wzdychając.

- To kapela składająca się z samych przystojniaków! Mają świetną muzę, a i tekst równie świetny!

- A kto tam niby występuje? - spytałam znudzona udając zainteresowanie, ale chyba kiepsko mi to wychodziło.

- Jest tam... - już chciała wymienić, kiedy to do klasy weszła nauczycielka. Łał, nawet nie słyszałam dzwonka.

- Siadamy na miejsca, raz, dwa – klasnęła dłońmi i w sali nastał spokój i ogarnięcie. Chociaż przez to wejście kobiety zainteresowały mnie osoby z tej kapeli. Kim oni byli?!

Po lekcjach postanowiłam znaleźć potrzebną mi książkę w bibliotece do zadania z biologii, a tam napotkałam Asię i... no bez jaj! To była Rilan! Moja znienawidzona rywalka! Co ona tu robiła?! W dodatku przefarbowała włosy na różowy i ścięła na krótko! Spoglądając tak przez moment w zawieszeniu na Asię doszłam d wniosku, że razem z Scarlet są bliźniaczkami. Były niemalże identyczne, tylko że Asia miała nieco jaśniejsze włosy i często przezywają ją po prostu B.

- Co robisz? - spytała Asia z uśmiechem na twarzy, kiedy mi do śmiechu wcale nie było.

- Szukam książki o zagrożonych gatunkach – odpowiedziałam zauważając tą książkę w rękach Rilan!

- Ja ją mam, proszę. Właśnie chciałam ją odnieść na miejsce – z uśmiechem oddała mi przedmiot. - Jak tam w szkole ci idzie?

- Dobrze, a ty czemu tu przyjechałaś? Kiedy w ogóle?

- Niedawno się przeprowadziłam. Zaskoczyła mnie tu twoja obecność.

- A mnie twoja – zmarszczyłam lekko brwi.

- Spokojnie. Chciałabym rozejm, zgoda? - podała mi rękę na zgodę.

- Niech... ci będzie – powiedziałam niechętnie i w trójkę wyszłyśmy ze szkoły, kiedy grupa dziewczyn tłoczyła się wokół jakiś chłopaków. - Co tam się dzieje? - zdziwiona zauważyłam znajome czupryny i zrozumiałam, że to kapela Kastiela! To o nich było tak głośno?! No bez jaj!

- To oni! - nagle obie ruszyły do innych napastniczek, a ja wryta jak ten słup obok mnie patrzyłam z otwartą gębą i wytrzeszczonymi oczyma.

- A tobie co znowu? - otrzeźwiał mnie głos Rina, który jak duch pojawił się za mną z lodem w gębie.

- Łaa! - zrobiłam obronną pozycję jeżąc się jak kot. - Nie strasz mnie tak!

- Głupie Otaku, powiesz w końcu o co chodzi?

- A ciebie co? Nagle interesuje cię coś takiego? - spytałam z podejrzaną miną.

- Nie, ale pewnie i tak mi powiesz, więc dla odmiany pytam – wzruszył obojętnie ramionami wciągając loda.

- Jak zwykle irytujący – burknęłam pod nosem spoglądając w głąb gromady dziewczyn. - To kapela z mojego kraju. Chodziłam z dwoma do tej samej szkoły – odpowiedziałam widząc jak ochrona odciąga dziewczyny.

- Miraka! - nagle uradowany Lysander prędko mnie objął, ale nie trwało to dł€go, gdyż Rin z groźną miną chwycił go za szmaty i powalił na ziemię.

- Co ty robisz?! - warknęłam na niego zdenerwowana.

- Ten facet chciał cię wymolestować. Musiałem jakąś zareagować – odpowiedział uciekając wzrokiem i chowając swoje rumieńce.

- Ałałała... - pomasował się po głowie, a Kastiel pomógł mu wstać.

- Ty, koleś, nie przesadzasz? - warknął, a ja zaczęłam ich uspokajać.

I się zaczęło. Raaanyyy... Oczywiście próbowałam ich uspokoić, ale nieee! Oni musieli i koniec! Co za dzieci! Gorsze ode mnie! Potem jeszcze wszyscy zwiewaliśmy przed ich fankami! A tak właściwie, to GDZIE JA JESTEM?!?!?!?!

- Miraka! Jak mogłaś?! - nagle zza rogu budynku szkoły wyskoczyła trójka fanek Kastiela i położyły mnie z mety na ziemię. Myślałam, że zaduszą mnie na śmierć!

- Czemu nam nie powiedziałaś, że znasz Kastiela?! - zaczęła krzyczeć Scarlet nie dając mi nic powiedzieć.

- Ja...ja... - zaczęłam się jąkać. - Nie mogę oddychać! - krzyknęłam cała purpurowa.

- A to wybacz – odpowiedziała z uśmieszkiem Asia.

- Dawaj mi numer do niego! - krzyknęła Witch, a Rinal tylko spoglądała na uboczu z rozbawieniem.

- To nie jest śmieszneee!!! - gdzie ten cholerny Rin?! Akurat, kiedy na serio potrzebuję kurna pomocy!Ty draniu!!! Zabiję cię! Od teraz będę dla ciebie Kirą! Czyli śmierciąąą!!!

- Dziewczyny, zabieramy ją do schowka – powiedziała B i nagle zakryły mi oczy i zatkały czymś usta. Ja jestem uprowadzona! Kurna mać! Heeelp Me!!! To tak nie może się skończyć!

- Miraka? Po co dzwonisz? - spytał Kastiel przez telefon, a ja przerażona siedziałam związana na krześle i otoczona przez Scarlet, Asię i Rilan.

- Pomocyyy!!! - wrzasnęłam rozpaczliwie.

- Czego wrzeszczysz? I tak ci nie pomogę.

- Nalegam!

- Nie.

- Błagam! Na kolanach! N nie do końca, bo jestem przywiązana i...

- Co? Gdzie jesteś? Co ty wygadujesz?

- Jestem w schowku na piłki, w sali gimnastycznej.

- Zaraz będę.

- Czekaj, to... - i nagle się rozłączył. - Zasadzka – dodałam spoglądając na zadowolone dziewczyny. One są niebezpieczneee!!! Chwilę później usłyszałam pukanie do drzwi, to był Kastiel! Dziewczyny uzbroiły się w sznury i pieprz łzawiący, a Rilan otworzyła drzwi.

- Gdzie Miraka? - spytał widząc mnie na uwięzi i zanim zdążył zareagować równie siedział przywiązany do krzesła.

- Hahaha – roześmiały się szyderczo. - Mamy już, to co chciałyśmy, to co robimy? - spytała B.

- Ja chcę z nim fotki! - odpowiedziała Scarlet.

- I po co ja słuchałem Lysandera? - spytał sam siebie Kastiel, a dziewczyny siadały mu na kolana robiąc zdjęcia w dziwnych czasem pozycjach. Czyli przyszedł tylko z powodu Lysa?! To okrutne!

- A może go przebierzemy? - spytała Witch z gwiazdkami w oczach. Biedaczek...

- Puszczajcie! - zaczął się bronić, kiedy zaczęły go rozbierać.

- Może wezmę sobie bluzkę na pamiątkę – sztachnęła się perfumami z bluzki Asia.

- Ja tam wolę jego bokserki – zamruczała Scarlet.

- Tylko nie bielizna! - złączył szybko nogi we własnej obronie.

- A w co go ubierzemy? - spytała Rilan.

- W skórę! - odpowiedziała energicznie B.

- To i tak zbyt wiele – odparła Sraclet.

- No to może... przebierzemy go za psa? Takiego sexy – poruszała brwiami Asia.

- Za playboya!

- Za świnkę!

- Za lokaja!

- Tak! Jeśli chce abyśmy uwolniły Mirakę, to powinien robić wszystko, co zapragniemy – stanęła dumnie z założonymi rękoma Rilan.

- Ale mi na tym nie zależy – burknął z niezadowoleniem.

- Ej! - warknęłam rozzłoszczona. - Ja mam uczucia! - dodałam, a dziewczyny zaczęły przebierać Kastiela w kelnera. Ten próbował uciec, ale przygniotły go swoimi biustami do jego twarzy, a ten biedaczek zaczął się dusić. A dlaczego ja nie mam takiego biustu?! One mają miseczki C, D, a Rilan, to nawet nie wiem! Czemu ja jestem taka biedna?!?! Nie, to Kasti jest biedniejszy. Czy one mu nakładają psie uszy i ogon? Czy to kolczasta obroża?!?! One trzymają go na smyczy!

- Miraka jeszcze tego pożałujesz – warknął zerkając na mnie, a ja nie mogłam powstrzymać się od śmiechu.

- Lepiej usługuj swoje klientki – buchnęłam śmiechem.

- Kastielusiu, czekam na herbatkę – pomachała do czerwonowłosego Scarlet.

- Ciasteczusio poproszę Kasti – mrugnęła do niego okiem Rilan.

- Dlaczego nie jesteście facetami?! - zacisnął pięść podając tacę z przysmakami dziewczyn.

- Bo wtedy musiałbyś uderzyć geja – odpowiedziała Asia. - A to też kobieta – dodała ukrywając swój śmiech.

- Czemu mnie to spotyka? - spytał sam siebie.

- Chciałabym masaż stóp – powiedziała Asia machając stopami.

- Dobrze – potaknął niechętnie, a potem bawiły się jeszcze w robienie zdjęć i tym podobne. Kastiel ubrany był jeszcze w pieska, królika, a i tarzana, co było bardzo zabawne. Ale to, co zrobił na koniec, to było... nie do przebicia.

- Scarlet... - szepnął podchodząc do niej w samych bokserkach. - Może ty się przebierzesz? - dodał łaskocząc ją po uchu, a mi z nosa nagle krew zaczęła cieknąć! Jak całej reszcie! A Witch, to dopiero musiała być zagotowana!

- Kkkkastiel – jęknęła z rumieńcami na twarzy.

- Podobało mi się jak usiadłaś na mnie i biczowałaś – dodał i niespodziewanie ją pocałował namiętnie w usta. - A teraz wypuść Mirakę, bo jeszcze dostanie zawału – uśmiechnął się do niej, a ta zemdlała w jego ramionach.

- Scarlet! Jak mogłaś!!! - tupnęła nogą Asia, a Rilan szybko ją powstrzymała od ataku rozzłoszczonego kocurka.

- Spadamy – podbiegł do mnie Kastiel uwalniając z uścisków i razem uciekliśmy.